Yıkıp da hayallerimin önündeki barikatlarımı
Hiç silahsız, güvencesiz, alışkanlıksız ve sahipsiz
Öylece çıkmak istiyorum yola
İç suyumun taptaze, hesapsız akıntısında..
Size sesleniyorum, Merhaba !
İç suyum sizinkine karışıp da büyüyecek zamanla
Korkmayın benden
Sakın izin vermeyin sizin iç suyunuza karışmaktan korkmama
Yol açın azıcık, utangaç hayallerimin acemi denemelerindeki telaşa
Ben kendimi bıraktım güvenle, hiç beklentisiz, o akıntıya
Görmek istiyorum
Nerelere gidebilir yüreğim ?
Bu sonsuzluğa doğru giderek genişleyen yolda...
Dönmeyeceğim
Kendi iç suyumun amansız akıntılarında boğulsam da..
Çünkü biliyorum
Belki de boğulup da doğacağım ve başlayacağım en dipteki kaynakta yaşamaya..
16 Ekim 2010 Cumartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)