Zorlu,
Masalsı,
Korkutucu,
Büyüleyici..
Hem öyle
ve fakat hem böyle aynı zamanda..
Doğal’ın en içinde bazen,
Bazense çok dışında..
Her sevmeyi becerebildiğim şey sayesinde..
Her kendimden uzaklara fırlatmak isteyip de,
Sonrasında bi anlık saf bi duraksayışla,
içime çekebildiklerim sayesinde..
Nefes’imin her gelişi... ve gidişiyle..
Her kalıcı olmayan'a taktığım tırnaklarımın,
Dipten kırılıp da,
Serbest kalışların,
Kayba düşme’nin sakinliğindeki sihirin keşfi sayesinde..
Ruhumu bu dünyaya bağlayan
basit
ve fakat derin
bağın azar azar farkına vardığımda..
Herşeyin sorumlusunun BEN olduğum'u söyleyen sesin
bana
Herşeyi "yaratma" gücümü hatırlatmaya çalıştığını anladığımda..
"Ahh Hayat !!" diye göğsümü onun güneşine açtığım
o muazzam hafiflik, ve
o görkemli genişlik anlarında..
Ahh işte o anlarda..
Saf ve enfes
Tam ve bütün,
Tılsımlı ve ışıklı
"Kendim olma" halim'le buluştuğumda..
Beni tutuyor omuzlarımdan AŞK’la..
Gözlerimin taa içine bakarak diyor ki kulağıma
Ne kadar da güzelsin, baksana..
Bi baksana bana..
