6 Şubat 2011 Pazar

NEHİRLER, DAĞLAR, ORMANLAR GİBİ... !

Perdeleri uçuşan kocaman bir evdeymişim
Upuzun, incecik, ifil ifil perdelerin arasına girip
Gözlerimi kapıyormuşum
Benim de üzerimde upuzun, incecik , ifil ifil bir elbise
Yüzümü, çıplak kollarımı rüzgarlı perdelerin zarif , serin dokunuşlarına bırakıyormuşum
Burnumda denizlerin kokusu
Öylece duruyormuşum
Başka yapacak hiçbirşey yokmuşçasına
Yapılması en doğal , en normal şey öylece durup , perdelerin bedenime dolanışını , açılışını, sonra tekrar dolanışını hissetmekmiş sanki
Bir süre sonra ruhum kanatlarını açıp göğe yükseliyor gibi hissediyormuşum
Pencereden çıkıp , bir kuş gibi gökyüzüne süzülüyormuş ruhum
Öyle hafifmişim, öyle serinmişim, öyle güzelmişim
Yukarıdan seyrediyormuşum dünyayı
O bana kocaman, karmakarışık gelen arenayı
Bırakıp da şehirlerin yorgun yüzlerini
Dağların, ormanların, denizlerin üzerinde geziniyormuşum sessizce
Bundan daha normal, daha doğal birşey yokmuşçasına seyrediyormuşum
Nehirlerin akışını, dağların etrafında olanı biteni gülümseyerek izleyişini
İnsan dışındaki tüm varlıkların yaşantılarındaki basitliğin gizemini
Bir parçası olduğum bu düzenin akışına, hiçbir zorlama olmadan, kontrol etmeye kalkışmadan, beklentisizce kapılmanın nasıl birşey olduğunu algılamaya çalışıyormuşum
Öyle berrakmışım, öyle sakinmişim, öyle neşeli, keyifliymişim
Telaşsız ve dingin, perdeleri uçuşan o kocaman eve dönüyormuşum
Bedenim rüzgarlı perdelerin kucağında öyle rahatlamış, açılmış, genişlemiş
Yüzümde derinliği anlatan, şefkati taşıyan, huzuru getiren yumuşacık bir gülümseme
Gözlerimi açıyormuşum
Ve sonra
İnsanın yarattığı şehirlerin sayısız odalarında da
Nehirler gibi
Dağlar gibi
Ormanlar gibi
Yaşamanın sırlarını hatırlamaya çalışıp,
Hatırlayabildiklerimi sevinçle paylaşıyormuşum...

****
Doğum Günün kutlu olsun canım Seval'im.. Güzel ruhu birçoğumuza rehber olan ve inşallah ileride daha birçok insanın hayatına sevgiyle dokunacak olan canım kardeşim benim !

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder