Gözlerimi açıp oğlumu kucağıma alacağım anı bekliyorum... Deniz oğlumu bir kucağıma, Ada’m kızımı öbürüne alacağım.. Ve gözlerimi kapatacağım sonra...Bana yaşamın getirdiği bu iki mucize varlığa duyduğum derin sevgi ve şükranla iç içe, duracağım biraz, öylece..Beni anneleri olarak seçtikleri için ne şanslıyım ben, ne şanslıyım...Elimden gelenin en iyisini yapacağım diyorum içimden, nerede durmam, nerede olmam gerekiyorsa, orda durmak ve olabilmek için dua ediyorum...onlar kendi yaşam hikayelerini yazıp yaşarken yeterince oksijen olsun hayatlarında istiyorum.. onlar kanatlarını açıp göğe açıldıklarında, o kanatların altında yeterince rüzgar olsun istiyorum.. Ahhh diyorum içimden...bir çocuğun varlığında kendi saflığına yaklaşmak ... bu iki mucizenin saf ışığı altında arınmak, parlamak.. ne şanslıyım ben, ne şanslıyım...
Bırakacağım izler onları takip edecek.. Biliyorum.. ve dua ediyorum... sevgimin sonsuz ve derin varlığının izleri takip etsin onları..başka hiçbir şeyin değil..kendi sınırlarımın çok ötesindeki sonsuzluk alsın onları yanına istiyorum ve ben bileyim ki o sonsuzluk içerisinde korkusuzca, gönüllerince, diledikleri gibi var olsunlar...yaşamdaki her varlıkla dostça birlikte ve coşkuyla yaşasınlar...
Çocuklarım benim... Siz, Benim Kanatlarımın ilhamı, rüzgari oldunuz .. Beni kendimden özgürleştiren , çoğaltan ve arıtıp, temizleyen, hafifleten....Tek dileğim aynısını sizin için yapabilmek .. Sizin Kanatlarınıza ilham, rüzgar olabilmek.. O kanatları fark edip, uçmayı öğreneceğiniz o günü, hangi yöne uçacak olursanız olun, uçup da kendi seyahatlerinizi yapacağınız o günü görmek için sabırsızlanıyorum..
Namaste güzel varlıklar ! Namaste tüm evrendeki bütün tertemiz çocuklar...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder