Dedim ki, madem yaşayacağım sadece bir hayaldi
O zaman yaşarım ben de, ama kendi hayal ettiğim gibi
Baktım ki, o karanlık ormana hiç tereddütsüz çıplak ayakla girdim
Hemen arkamdaydın , yemin edebilirdim
Bastığım yer yumusacık toprak, nemli
Başımın üstünde esen üşütmeyen, serin bir esinti
Parmaklarım o toprağın içine battığında durdum, sonra bıraktım köklerimi
Çevirdim yere yüzümdekileri,
Orada gördüklerimin zevkiyle ağaçların zirvesine doğru geriye atıp da başımı, kapattım gözlerimi
Sanmıştım ki orman karanlıktı ve kimseye kolayca geçit vermezdi
Başkasının hayalinde belki öyleydi
Benimkindeyse, o orman hissettiklerimin aktığı ırmağın gizlendiği cennetti
Ağaçların yaprakları arasından sızan ışık, kalbimin sakladıklarının üzerine tutulan bir fenerdi
Girdim iştahla kendimden içeri
Sen de yaşa istedim Sevgi.li.m
Aynen benim hayal ettiğim gibi
Hiç arkama dönmediğimden de belli
Biliyordum hemen arkamdan geldiğini
Ve bir gün yanıma gelip tutacağından ellerimi..
Ve sonra birlikte yürüyeceğimizi.
O sonsuzlukta , adeta akar gibi....
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder