14 Ekim 2011 Cuma

SANMAYI BIRAKSAN !

Icinden kovsan da hic utanmaz ki
Hep gelir kurulur gonul sofranin bas kosesine, oyle neseli
Komik bi de o senlikli oz renkleriyle
Iflah olmaz bi romantik dediğinden işte
Gel diyor, bu tarafta bak ,gidip görelim
Sen niye baska yöne gidiyorsun yine
Ters yonlere ittirdigin vucudunu ruhun yikacak yere
Anlayacaksin
Susma konussana benimle
Senin sustuklarin benim sesim oluyor zaten, biliyorsun
Ama yine de tutturmussun dogru olan bu diye, susuyorsun
Anliyorum, korkuyorsun
Ama korku aldi tum renklerini, soluyorsun
Neden vazgeciyorsun
Bıkmadın mı, sanmayı , yaşamanın yerine koyup da
Herşeyi bilirmiş gibi yapmaktan
Yorulmadın mı, herşeyin başının, ortasının, sonunun senin sandığın gibi olmayabileceği gerçeğinden kaçmaktan
Tamam, sandiklarin olanlardan farkli belki
Belki olanlar, sandiklarinin pek bi beteri
Guzelim ne var sanki bi de bırakmayı denesen şu dizginleri
Sanmayi biraksan
Oldurmayi biraksan
Ummayi biraksan
Dalsan hayata can yeleksiz
Dalsan da gorsen asıl olani biteni
Bi bunu denemedin hayatında sen daha önce, değil mi ?
Yahu sen biliyosun zaten yüzmeyi
Bak gör nasıl serinleyecek için o sulara bıraktığında kendini..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder