SESSİZLİĞİNİ GÖTÜRECEKSİN !

Bu kargaşanın ortasına sen
Bu kez sessizliğini götüreceksin
Tekrar ve tekrar ve tekrar
Dönerken ayn sandığın yıldızlar tepende
Sen bileceksin
Uzun zaman önce biten şeylerin ışıklarıydı onlar
Ve sen hep değişeceksin..

Dokunacaksın başka bedenlere
Kendini öğrenmek için sözde
Ama asıl
Onların sana dokunmasına
“En içindeki sana” kadar tüm katmanlardan geçerek hem de
İzin verdiğinde
Öğrenebileceksin
Kendim dediğin şeyin gerçek değerini
Ve
‘Sonsuza dek’ denebilecek tek şeyin adına “sevgi” dendiğini..

Sendeki tüm ben’likleri
Başkaları öyle tanımladı diye üstleceksin önce
Sen hiç ıslanmadan
Yaşamın nehri üzerinden akıp geçtikçe
Anlayacaksın
Belki de hiç birini senin istemediğini
O nehirde yüzüp de iliklerine kadar ıslanmadan
Gözlerinle görmenin sana asla yetmeyeceğini
Ve
İçindeki en iyinin
Daha az iyi olanla karşılaşmadan
Öylece beliremeyeceğini...

Ve o belirdiğinde
Artık sen
Her kargaşanın ortasına
Sadece sessizliğini götüreceksin
Buna inanabilirsin.

İçimizdeki bilge'ye adıyorum bu yazıyı.. Varlığından bazen şüphe ettiğimiz ama orda oturmuş hep bizi kollayan bilge'ye..