KALBİMDEKİ YERİN...

İyi kalpli güzel bi insanın, sevdiğimiz, hangi formda ve uzaklıkta olursa olsun "yakın" olduğumuz , hep yanımızda olsun istediğimiz bi güzel kalbin aniden gidişi canımızı çok yakar.. Sebep ararız bu gidişlere.. Kurtuluşu bu sebeplerde ararız.. Bu sebep'i iyice tanımlamak , bu gidişin ardından açılan o derin yaraya atılan dikiş olur sanırız.. ama bu dikişin tutması, sebep'e değil, bu bitişi kabullenmeye ve bu gidişin ardından gereken yas'ı olduğu gibi, her haliyle yaşamamıza bağlıdır..



Yas'ın içinden öte tarafa geçmenin tek yolu adam gibi yas tutmaktır.. Herşey gibi bi gün o da ömrünü tamamlayacaktır hayatımızda.. Yerini başka şeylere bırakacaktır eninde sonunda..

İçimizde olan biten herşeyin kendince bi zamanı, kendince bi sırası ve anlamı vardır.. Önceden maalesef ve neyseki hayatı ısmarlayamayız.. Gidişlere de gelişlere de, dönüşlere de duruşlara da, başlayışlar ve bitişlere de, ölüme de doğuma da , iyi ki engel olamayız.. Hepsini adam gibi Yaşamak düşer bize.. O anda gözümüzü, kalbimizi dört açıp, yaşamak.. Bunu yapamazsak, Biz Hayat'ın ta kendisi olmazsak, ne oluruz ?

Bir Dua gibi .. Seslenelim ..


Kaybettiklerim..

Benden Gidenler..

Bana Henüz Yeni Gelenler..

Şu an yanımda, yamacımda olup da kalbimdeki yerini tam bilemeyenler..

Hey Güzel İnsan

Güzel Ruh

Kalbimdeki Yerin Kaya Gibi Sağlam..

Hep.. Her zaman..



Murat’a .. Kaş Otelde Sinemle kutladığımız Doğum Gününün anısına..