HEPSİ Mİ BEN ?

Ne içine sığabildim
Ne dışına taşabildim kendimin..
Anlamaya çalıştım..
Ordan oraya koşup cevaplar aradım
Kavuşmak için de koştum
Kaçmak için de..
Taa uzaklara da savurdum derinden yakınlığı
Yakınlarda da yaşadım ucu görünmez uzaklığı..
İsyan da etti şu keskin dilim
En incelikli sözleri de kalbimin iplerine onunla dizdim..
Sevgiyle de sarıldım dost yastığıma geceleri
Çaresizce yumrukladım da onu, beceremediğimde kabullenmeyi..
Birşeye ulaşmak için azimle ne yollar teptim, ne dağlar aştım, ne kasırgalar atlattım
Ama asıl, birşeyi basitçe bırakabilmek için ne yapılırın yolunu hep aradım..
Anlamaya çalıştım..
Bu sevgiye tüm pençeleriyle tutunan kim?
Bu öfleye dolanıp hırçınlaşan kim ?
Bu dolup dolup taşan kim ?
Sonra içine kamp kurup şenlik ateşi yakan kim ?
Bu kendini yazıp yazıp şaşıran kim ?
Bu ruhunu en taşkın nehirlerde sakince, hiç korkmadan yıkayan kim ?
Hepsi mi ben ?

Ne içime sığabildim
Ne dışıma taşabildim..
Vazgeçmeden ...Korkmadan... Sabırla ..
Anlamaya çalıştım..
Meğer olduğum yerde dengede durabilmek içinmiş
Bunca koşu...
Durunca anladım..
Meğer tüm bunların hepsi tek bir Ben ‘miş
İçimdeki suya yansıyan o dupduru yüzden tanıdım..

********
Canım öğretmenim Semra’ya... “Bugün yoga mat’in üzerine kimi getirdiniz ?” sorusunun ilhamıyla yazıldı...