İÇİMDE BİR ŞENLİK VAR !

İÇİMDE BİR ŞENLİK VAR !

Yoga’nın, yapılan, edilen bir şey olduğunu sanan beni, derinden tanıyan canım arkadaşımın kolumdan tutup götürdüğü bir sınıfta tanıştım “yoga” ile. Sonra , O’nun, her cumartesi evimden çıkıp , çook sevdiğim öğretmenimin yoga stüdyosunda katılınan birbuçuk saatlik bir sınıf değil, yaşamıma giderek yayılan bir ışık olmasına uzanan yolculuk oldu YOGA benim için... Bunu anlayana kadar geçen süreyi benim için kolaylaştıran öğretmenime, can dostuma hayatıma getirdikleri bilgelik için sadece bu ömrümde değil, bütün yaşamlarımda minnettar olacağım.

Bazen yol almak için yavaşlamak gerekirmiş... İçimdeki tüm kimliklere tek tek baktım o derslerde...Hayalkırıklığına uğradım ..Şüpheye kapıldım.. İnancımı sorguladım.. Eleştirdim, küçümsedim...Kızdım, söylendim...Tüm kimliklerimi evde toplayıp büyük bir ziyafet verir gibi yaşamak istemeye başladığımda, gerçek ben’in özünde “hep ve her zaman kusursuz, özgür ve bilge” olduğunu anlamaya başladım.. Benim içimdeki ışıkla karşımdakinin içindeki ışığın aynı ışık olduğunu nakşetti benliğime öğretmenimin sevgi dolu sesi... O’nun sesinin bilgeliğine sığındım çoğu kez...çıkmak istemedim derslerden..oradayken içimde eriştiğim saflığı, dışarı adım atar atmaz kaybederim korkusuyla orda sonsuza dek kalmak istedim..

Öğretmenimin bilgeliğiyle ince ince ördüğü o derslerde neler öğrendiğimin, neler keşfettiğimin, kendimi nasıl fark etmeden yavaşca anlamaya, kabul etmeye, sevmeye ve genişletmeye başlamış olduğumun, kalbimi ve kafamı yaşamın sonsuz firsatlarına ve derin bilgeliğine açarak, kendimi güvenle akışa bırakmayı öğrenmeye başladığımın tam idraki zaman aldı. Ama asıl muazzam deneyim benim için, insanların bende gördükleri bazı farkları dillendirmeye başlamaları oldu. Öyle büyük bir keyifti ki bu benim için, ben kendime baktığımda tam göremiyordum olan biteni..

O derslerin incecik iplikle, nezaketle, dikkatle, büyük bir ilgiyle ve ihtimamla örülmüşlüğünü , derinliğini , yaşamlarımıza dokunuşunun sessiz gücünü, insanların kendi patikalarinda geldikleri yere samimiyetle özen ve saygı göstermedeki inceliğini kalbimin çook derinlerine yerleştirdim. Kendimi itip kaktığım zamanlarda o derslerin içimde yarattığı merhametle sardım kendi açtığım yaralarımı..Ağladım , derinlerden gelen sularla yıkadım ellerimi, varlığımı, yorgunluğumu, pişmanlıklarımı, acılarımı.. Umutlar ektim kalbimdeki serin , dingin sevgi mağarasına.. Her bir umudun yeşerişine tanık oldum, suladıysam eğer... ben o niyeti hiç bıkmadan , vazgeçmeden evrene her defasında istekle, aşkla bıraktıysam eğer...

Hayatıma derinden dokunan tüm insanlarıma sesleniyorum.. Bana,
**paylaştığımız şeylerin tümünün tek bir noktada birleştiğini
**ve tüm evreni kapsayan şeyle aynı şey olduğunu öğrettiğiniz için,
**içimdeki şenliğe katıldığınız
**ve kocaman bir ateş yakıp, birlikte kutlayabildiğimiz için yaşamı
size minnettarım..
Ben sizi çağırdım, biliyorum.. siz de geldiniz..Hoşgeldiniz..İyi ki geldiniz..